Mezmurlar 104:29
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
30Ruhunu gönderince var olurlar,Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
14Eğer niyet eder deRuhunu ve soluğunu geri çekerse,
15Bütün insanlık bir anda yok olur,İnsan yine toprağa döner.
27Hepsi seni bekliyor,Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
28Sen verince onlar toplar,Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
4O son soluğunu verince toprağa döner,O gün tasarıları da biter.
3İnsanı toprağa döndürürsün,"Ey insanoğulları, toprağa dönün!" diyerek.
9Tanrının soluğuyla yok oluyor,Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
7Toprak geldiği yere dönmeden,Ruh onu veren Tanrıya dönmeden,Seni yaratanı anımsa.
20İkisi de aynı yere gidiyor; topraktan gelmiş, toprağa dönüyor.
10İnsan ise ölüp yok olur,Son soluğunu verir ve her şey biter.
7Sen kükreyince sular kaçtı,Göğü gürletince hemen çekildi.
8Dağları aşıp derelere aktı,Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
9Bir sınır koydun önlerine,Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
22Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
19Toprağa dönünceye dekEkmeğini alın teri dökerek kazanacaksın.Çünkü topraksın, topraktan yaratıldınVe yine toprağa döneceksin."
39Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
20Gece yarısı bir anda ölürler,Herkes sarsılır, ölüp gider,Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.
14Çünkü mayamızı bilir,Toprak olduğumuzu anımsar.
15İnsana gelince, ota benzer ömrü,Kır çiçeği gibi serpilir;
16Rüzgar üzerine esince yok olur gider,Bulunduğu yer onu tanımaz.
26Toprakta birlikte yatarlar,Üzerlerini kurt kaplar.
5İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,Sabah biten ot misali:
6Sabah filizlenir, büyür,Akşam solar, kurur.
19Nasıl da bir anda yok oluyor,Siliniveriyorlar dehşet içinde!
4İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.
12İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz,Gökler yok oluncaya dek uyanmaz,Uyandırılmaz.
22Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin.Onun ne değeri var ki?
17Kulakları var, duymazlar,Soluk alıp vermezler.
17Ama kurak mevsimde akmayan,Sıcakta yataklarında tükenen dereler...İşte öyle aldattılar beni.
16Asman kesilmiş, yakılmış,Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!
26Göklere yükselip diplere indi gemiler,Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
13Hepsini birlikte toprağa göm,Mezarda yüzlerini kefenle sar.
19Suyun taşı aşındırdığı,Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi,İnsanın umudunu yok ediyorsun.
20Onu hep yenersin, yok olup gider,Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
10Üfledin soluğunu, denize gömüldüler,Kurşun gibi engin sulara battılar.
32O bakınca yeryüzü titrer,O dokununca dağlar tüter.
14O efendiler öldü, artık yaşamıyorlar,Dirilmeyecek onlar.Çünkü onları cezalandırıp yok ettin,Anılmalarına son verdin.
20Karartırsın ortalığı, gece olur,Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
20Ömürleri sabahtan akşama varmaz,Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
21İçlerindeki çadır ipleri çekilince,Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.'
10Her yaratığın canı,Bütün insanlığın soluğu Onun elindedir.
10Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,Tokadının altında mahvoldum.
2Çiçek gibi açıp solar,Gölge gibi gelip geçer.
3Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun,Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
1"Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.
14Genç yaşta ölüp giderler,Yaşamları putperest tapınaklarında fuhşu iş edinmiş erkekler arasında sona erer.
19Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibiÖlüler diyarı da günahlıları alıp götürür.
14Elinle bu insanlardan, ya RAB,Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,Çocukları da yiyip doysun,Artanı torunlarına kalsın!