Mezmurlar 78:39
Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
37Ona yürekten bağlı değillerdi,Antlaşmasına sadık kalmadılar.
38Yine de Tanrı sevecendi,Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu;Çok kez öfkesini tuttu,Bütün gazabını göstermedi.
40Çölde kaç kez Ona başkaldırdılar,Issız yerlerde Onu gücendirdiler!
14Çünkü mayamızı bilir,Toprak olduğumuzu anımsar.
15İnsana gelince, ota benzer ömrü,Kır çiçeği gibi serpilir;
16Rüzgar üzerine esince yok olur gider,Bulunduğu yer onu tanımaz.
14Eğer niyet eder deRuhunu ve soluğunu geri çekerse,
15Bütün insanlık bir anda yok olur,İnsan yine toprağa döner.
29Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
27Toz gibi et yağdırdı başlarına,Deniz kumu kadar kuş;
28Ordugahlarının ortasına,Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
29Yediler, tıka basa doydular,İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
30Ancak onlar isteklerine doymadan,Daha ağızları doluyken,
11Unuttular Onun işlerini,Kendilerine gösterdiği harikaları.
42Anımsamadılar Onun güçlü elini,Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
44RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıylaYakarışlarını duyunca.
45Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
33Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk,Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
34Tanrı onları öldürdükçe Ona yönelmeye,İstekle Onu yeniden aramaya başlıyorlardı.
35Tanrının kayaları olduğunu,Yüce Tanrının kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
7RABbin soluğu esince üzerlerine,Ot kurur, çiçek solar.Gerçekten de halk ottan farksızdır.
11Sonra halkı eski günleri,Musanın dönemini anımsadı."Çobanlarıyla birlikte onları denizden geçiren,Kutsal Ruhunu aralarına yerleştiren,Görkemli gücüyle Musanın sağında yol alan,Sonsuz onur kazanmak için önlerinde suları yaran,Bir at nasıl tökezlemeden kırdan geçerseOnları deniz yatağından öyle geçiren RAB nerede?"Diye sordular.
13Ne var ki, RABbin yaptıklarını çabucak unuttular,Öğüt vermesini beklemediler.
47Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
4İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.
4O son soluğunu verince toprağa döner,O gün tasarıları da biter.
18Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi,Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
6Otlaklara sahip olunca doydular,Doyunca gurura kapıldılar;Bu yüzden unuttular beni.
17Söz dinlemek istemediler, aralarında yaptığın harikaları unuttular. Dikbaşlılık ettiler, eski kölelik yaşamlarına dönmek için kendilerine bir önder bularak başkaldırdılar. Ama sen bağışlayan, iyilik yapan, acıyan, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin bir Tanrısın. Onları terk etmedin.
8Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı,Yüreği kararsız,Tanrıya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.
12Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,Ölüp giden hayvanlar gibi.
22Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin.Onun ne değeri var ki?
24Nitekim, "İnsan soyu ota benzer, Bütün yüceliği kır çiçeği gibidir. Ot kurur, çiçek solar, Ama Rab'bin sözü sonsuza dek kalır."
18Canlarının çektiği yiyeceği isteyerekİçlerinde Tanrıyı denediler.
20"Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı,Dereler taştı.Peki, ekmek de verebilir mi,Et sağlayabilir mi halkına?"
3İnsanı toprağa döndürürsün,"Ey insanoğulları, toprağa dönün!" diyerek.
11Rüzgar gibi geçip gidiyorlar.Bu suçlu adamların ilahları kendi güçleridir."
27Artık Onun ardından gitmedikleri,Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.
8Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,Sevecenliğini hemen göster bize,Çünkü tükendikçe tükendik.
17Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?
9Gazabından kısalıyor günlerimiz,Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
9Tanrının soluğuyla yok oluyor,Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
50Yol verdi öfkesine,Canlarını ölümden esirgemedi,Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
20Onları eğitmek için iyi Ruhunu verdin. Ağızlarından manı eksiltmedin. Susadıklarında onlara su verdin.
39Sonra azaldılar, alçaldılar,Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
2Çiçek gibi açıp solar,Gölge gibi gelip geçer.
3RAB, "Ruhum insanda sonsuza dek kalmayacak, çünkü o ölümlüdür" dedi, "İnsanın ömrü yüz yirmi yıl olacak."
17Ama kurak mevsimde akmayan,Sıcakta yataklarında tükenen dereler...İşte öyle aldattılar beni.
15Eğer Onun ardınca yürümekten vazgeçerseniz, bütün bu halkı yine çölde bırakacak; siz de bu halkın yok olmasına neden olacaksınız."
8Baktım, işte üzerlerinde kaslar, etler oluşuyor, üstlerini deri kaplıyordu. Ama onlarda ruh yoktu.